1427 Papieska aprobata kultu sw. Jacka

Papież Marcin V w roku 1427 zezwolił na obchodzenie święta św. Jacka w prowincji polskiej. Intensywne starania dalsze, poparte przez petycje królów polskich Stefana Batorego i Zygmunta III dały wynik. (4) 1494 Polski definitor przywozi na kapitułę generalna zakonu w Ferrarze opis cudów św. Jacka w redakcji OP. Stanisława. (16)

1449 Kardynał Zbigniew Oleśnicki wysyła list do Papieża i Kolegium Kardynalskiego w sprawie kanonizacji św. Jacka

1450

Królowa Zofia, ostatnia żona Władysława Jagiełły, pisze list do papieża w sprawie kanonizacji św. Jacka. Patrz artykuł Iwony

1480 cudowne uzdrowienie Mikołaja Pileckiego, który wskutek bluźnierstwa stracił mowę i odzyskał ja dopiero, gdy jego matka Zofia wezwała wstawiennictwa św. Jacka.

1493 W Kronice Świata, Hartmanna Schedela,  wspomina się, że w Krakowie jest grób świątobliwego Jacka towarzysza św. Dominika, słynącego licznymi cudami w tym trzema wskrzeszeniami.

1494 na Kapitułę Generalną Zakonu Dominikanów w Ferrarze polski definitor dostarcza żywot św. Jacka spisany przez lektora Stanisława

1497

1. Biskup krakowski, kardynał Fryderyk Jagiellończyk, wysyła list do Rzymu, prosząc o kanonizację. W Krakowie przesłuchano 409 świadków na tę okoliczność. Fryderyk Jagiellończyk biskup krakowski, arcybiskup i prymas, dba o kult świętych w diecezjach.

2. Wybuchły reformacje protestanckie, co powstrzymało rozwój kultu i prac przygotowawczych do kanonizacji.(16)

3. W aktach oficjalatu krakowskiego jest wzmianka o funduszach gromadzonych w konwencie dominikańskim na rzecz kanonizacji św. Jacka

1498 W kronice Hieronima Borsellego znalazła się wzmianka o św. Jacku.